Göz gezdirin insanlara bir ara
Gizliden gizliye işliyor yara
Manaların ufku ise kapkara
İnsanımız, ruhsuz heykele döndü
Benlikler kuyusu ahlâkı yuttu
Madde adlı virüs beyni kuruttu
Sevgiyi, saygıyı herkes unuttu
İnsanımız, ruhsuz heykele döndü
Menfaatler, ışıkları solladı
Baba, oğul açıkları kolladı
Bütün yıllar kara haber yolladı
İnsanımız, ruhsuz heykele döndü
Kudurur mu, bu insanlar? Kudurur
Eşekten de âlâ çifteler vurur
Bir gün gelir çatlar, çöl olur, kurur
İnsanımız, ruhsuz heykele döndü
Bir zaman bakarsın mükemmel, yahşi
Bir başka zamanda vahşiden vahşi
Benim fikrim, benim görüşüm şahsi
İnsanımız, ruhsuz heykele döndü
Dansöz gibi kıvır, evir, çevir de
Lakin yaşıyoruz hangi devirde
Muhtaç tedaviye yatar revirde
İnsanımız, ruhsuz heykele döndü
Şahbaz’ım insanlık erdeme ersin
Yiğidin hakkını yiğide versin
Başına bir tufan kopar mı dersin
İnsanımız, ruhsuz heykele döndü
14.12.1992
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder